Verslaving heeft de kracht om niet alleen de persoon die eraan lijdt, maar ook jou als naaste diep te beïnvloeden. Een van de minst begrepen aspecten van deze invloed is hoe het kan leiden tot zelftwijfel.
De invloed van verslaving van jouw dierbare op jou
Je hebt je waarschijnlijk al vaak machteloos en schuldig gevoeld. Je ziet jouw geliefde lijden en zet jouw eigen lijden aan de kant omdat je je verantwoordelijkheid wil opnemen, omdat je wil helpen en ondersteunen.
Vragen als: “had ik iets anders kunnen of moeten doen?” “geef ik wel genoeg van mezelf om de verslaving te helpen voorkomen of stoppen?” spoken vaak door jouw hoofd.
Deze vragen gecombineerd met gevoelens van schuld kunnen leiden tot zelftwijfel en een voortdurende idee van tekortkomen en falen.
De cyclus van zelftwijfel
De zelftwijfel zorgt ervoor dat je voortdurend heen en weer geslingerd wordt tussen verschillende gedachten en gevoelens.
Wellicht vraag je je af of je te streng of juist te toegeeflijk bent geweest, of je de juiste bewoordingen hebt gebruikt om je geliefde aan te sporen om hulp te zoeken, of het wel het juiste moment was om aan te geven dat jij zo niet verder kan.
Je hebt voor de zoveelste keer jouw redderscape aangetrokken omdat je gelooft dat als je maar hard genoeg je best doet, jouw hulp zal leiden tot herstel. Of “als ze meer van me zouden houden, zouden ze wel stoppen met gebruiken”.
Je gaat uit goede bedoelingen hun daden proberen te verbergen of toedekken, omdat je vreest dat de situatie en de verslaving anders alleen maar erger wordt.
Het is een illusie om te denken dat jij verantwoordelijk bent voor de acties van de verslaafde en een illusie om te denken dat jij ervoor kan zorgen dat zij in herstel gaan. Dit heeft ook niets te maken met hoeveel liefde ze voor jou/jullie voelen. De verslaving zelf is hier blind voor, terwijl de persoon die je zo graag ziet hier letterlijk en figuurlijk achter ‘verdwijnt’ als de verslaving aan zet is. Er is maar 1 persoon die dit kan bewerkstelligen, namelijk zijzelf.
Wat kan je doen?
Het is van essentieel belang voor jou als naaste van iemand met een verslaving om te beseffen dat zelftwijfel een veel voorkomende emotie is, maar dat deze niet bijdraagt aan een oplossing. Zelfzorg is essentieel in deze situatie.
Hier zijn enkele stappen die je kunnen helpen omgaan met zelftwijfel:
1. Zoek ondersteuning Praat met vrienden, familie, of zoek professionele hulp. De herkenning en erkenning die je van lotgenoten krijgt zorgen ervoor dat je je niet meer geïsoleerd voelt.
Bekijk ons aanbod en vind de ondersteuning die jij nu nodig hebt.
2. Informeer jezelf over verslaving Door meer te weten te komen over verslaving en hoe het werkt, kun je beter begrijpen dat het niet jouw schuld is en dat je niet de enige bent die hiermee worstelt.
3. Stel grenzen Grenzen stellen betekent niet dat je jouw geliefde aan zijn/haar lot overlaat. Je beschermt jezelf tegen de schadelijke gevolgen van verslaving en houdt de verantwoordelijkheid en de gevolgen van de verslaving bij hen.
4. Zoek professionele hulp Soms is de verslaving van je geliefde zo ernstig dat interventie nodig is. Wij kunnen je helpen doorverwijzen naar professionele instanties die hierin gespecialiseerd zijn.
5. Vergeef jezelf Last but not least: vergeef jezelf. Wij weten uit eigen ervaring hoe moeilijk dit is. Al jouw aandacht en energie gaat naar het helpen van de verslaafde, nu is het jouw beurt om geholpen te worden. Je staat er niet alleen voor!